Fotografía de Quino
Amencía unha de tantas mañás,
lene e dispersa
polos raios do sol;
tralo confin de unhas atalaias
ocultábanse firmes
uns soutos inmensos.
Sobre a herba albíscase,
con asombro o futuro
que intenta sobresair
ó igual que rondar
oportunamente o ronsel
da túa amada e compañeira.
Un abeto erguése no outeiro,
e recollía coas súas pólas
o paso peculiar que medraba
formando un abano
de escintileo, preto do cume.
Dende o alto da mesma
outeábase con gran furor,
a mesta capa de brétema
que esmorecía...
ata formar un prisma
dunha imaxe sombría;
que se fundía
no solpor do día.
Quino ©
Derechos de Autor
Traducción al español
Derechos de Autor
Traducción al español
Amanecía una de
tantas mañanas,
suave y dispersa
por los rayos del
sol;
tras el confín de
unas atalayas
se ocultaban firmes
unos bosques
inmensos.
Sobre la hierba se
divisaba
con asombro el futuro
que intentaba
sobresalir
al igual que rondar
oportunamente el despertar
da tu amada y
compañera.
Un abeto brotaba
sobre las piedras,
Y recogía con sus
ramas
El paso peculiar que
crecía
formando un abanico
de destellos, cerca
de la cumbre.
Desde lo alto de la
misma
se veía con gran furor,
una amplia capa de
niebla
que esmorecía...
hasta formar un
prisma
de una imagen
sombría;
que se fundía
en el atardecer del
día.
Comentarios
Publicar un comentario
SI CREES QUE EL AMOR, DELIRIO Y GOZO DEL ESPÍRITU, SON CARAS DE LA MISMA MONEDA... NO LO DUDES, PASA Y SI NO RECRÉATE. PUEDE QUE EN EL CANTO ESTÉ LA SOLUCIÓN.